Na czym polega współpraca fizjoterapeuty z ortodontą?

Gabinet Białystok

Gabinet Łomża

Na czym polega współpraca fizjoterapeuty z ortodontą?

W dobie dynamicznie rozwijających się nauk medycznych interdyscyplinarna współpraca między specjalistami różnych dziedzin staje się nie tylko wartością dodaną, ale i koniecznością — dzięki niej można zapewnić pacjentowi lepszą, bardziej kompleksową opiekę zdrowotną. Fizjoterapia ortodontyczna otwiera nowe możliwości między innymi w kontekście leczenia zaburzeń zgryzu czy normalizacji pracy stawów skroniowo-żuchwowych. Jeśli chcesz dowiedzieć się, na czym polega rehabilitacja stomatologiczna i w jakich sytuacjach wskazana jest fizjoterapia w leczeniu ortodontycznym, ten artykuł dostarczy Ci wielu przydatnych informacji. Zachęcamy zatem to lektury!

Fizjoterapia ortodontyczna – czym właściwie się zajmuje?

Koncentruje się w głównej mierze na diagnozowaniu i leczeniu zaburzeń funkcji mięśniowej oraz strukturalnej twarzy, szyi i jamy ustnej, często powiązanych z problemami ortodontycznymi. Fizjoterapeuta stomatologiczny nie tylko pełni funkcję pomocniczą w procesie korekty zgryzu realizowanym przez ortodontów. Do jego zadań należy również stwierdzanie i minimalizowanie napięć mięśniowych, bólu i dysfunkcji stawów skroniowo-żuchwowych, które mogą wynikać z zaburzeń ortodontycznych lub przyczyniać się do ich powstania.

Poprzez ćwiczenia ukierunkowane na struktury twarzoczaszki, terapię manualną, rehabilitację i edukację pacjenta, ortodontyczna fizjoterapia stomatologiczna dąży do przywrócenia prawidłowej funkcji mięśni, co ma bardzo istotne znaczenie dla estetyki uśmiechu, ale także ogólnego zdrowia i dobrostanu pacjenta. Dzięki interdyscyplinarnej współpracy pomiędzy fizjoterapeutą i specjalistami z dziedziny stomatologii możliwe jest leczenie szerokiego spektrum problemów, począwszy od prostych zaburzeń zgryzu, a skończywszy na złożonych przypadkach dysfunkcji pourazowych.

Rehabilitacja stomatologiczna u osób, które doznały obrażeń w wyniku wypadku

Techniki rehabilitacyjne stosowane w fizjoterapii okazują się niezwykle przydatne w przypadku pacjentów z urazami powstałymi podczas np. wypadków w pracy bądź komunikacyjnych. Mogą one obejmować m.in. złamania kości szczęki, uszkodzenia stawu skroniowo-żuchwowego, a także inne obrażenia twarzoczaszki, które wpływają na funkcjonowanie układu stomatognatycznego. W takich sytuacjach, poza tradycyjnym leczeniem stomatologicznym i ortodontycznym, konieczne staje się zastosowanie specjalistycznych metod: choćby terapii mięśniowo-powięziowej.

Rehabilitacja stomatologiczna w ramach fizjoterapii stomatologicznej ma na celu:

przywrócenie prawidłowego żucia i mówienia, co jest szczególnie ważne po urazach, gdy pacjenci mogą doświadczać trudności z podstawowymi czynnościami, takimi jak jedzenie czy rozmowa,
zmniejszenie bólu i dyskomfortu związanego z urazami, poprzez techniki terapii manualnej, relaksacji mięśniowej i ćwiczeń funkcjonalnych,
przyspieszenie procesu gojenia oraz zapobieganie powstawaniu przewlekłych problemów i dysfunkcji, takich jak przewlekły ból czy zaburzenia ruchomości stawu skroniowo-żuchwowego,
odbudowę pewności siebie i samopoczucia pacjenta poprzez poprawę estetyki twarzy i uśmiechu.

Fizjoterapia w stomatologii i ortodoncji – kiedy współpraca specjalistów jest niezbędna?

Przykładem takiej współpracy może być przypadek pacjenta cierpiącego na zespół bólowy stawu skroniowo-żuchwowego (TMJ), gdy ortodonta poprawia pozycję zębów, natomiast fizjoterapia stomatologiczna koncentruje się na redukcji napięcia mięśniowego oraz technikach manualnych, które mają na celu zmniejszenie bólu i dysfunkcji stawu. Innym przypadkiem może być pacjent z nawykowym zaciskaniem zębów (bruksizmem) – ortodonta może zaproponować specjalną szynę okluzyjną, a fizjoterapeuta stomatologiczny wprowadzić ćwiczenia relaksacyjne i terapię punktów spustowych dla mięśni żwaczy.

Komunikacja między specjalistami z zakresu fizjoterapii ortodontycznej i stomatologii pozwala na stworzenie spójnego planu terapeutycznego, który uwzględnia zarówno korekcję nieprawidłowości zgryzu, jak i funkcjonalną rehabilitację mięśni twarzoczaszki oraz stawu skroniowo-żuchwowego. Nie ulega zatem wątpliwości, że w kolejnych latach fizjoterapia w stomatologii będzie jedynie zyskiwać na znaczeniu.

26 lutego 202423 kwietnia 2024

Czy leczenie ortodontyczne jest na całe życie?

Gabinet Białystok

85 732 88 08

Gabinet Łomża

517 898 547

Czy leczenie ortodontyczne jest na całe życie?

Istotnym elementem współczesnej opieki stomatologicznej, oferującym nie tylko poprawę estetyki uśmiechu, ale także znacząco wpływającym na ogólny stan zdrowia jamy ustnej, jest leczenie ortodontyczne. W ostatnich latach, dzięki postępowi technologicznemu i coraz większej świadomości na temat znaczenia zdrowych zębów, coraz więcej osób w różnym wieku podejmuje decyzję o skorzystaniu z tej usługi. Pomimo szerokiego zakresu dostępnych opcji terapeutycznych, jedno z kluczowych pytań, które pacjenci zadają specjalistom, dotyczy trwałości efektów wsparcia ortodontycznego: czy możliwe jest, aby cieszyć się rezultatami przez resztę życia?

Ile trwa leczenie ortodontyczne?

Pierwszą kwestią, którą należy rozważyć, jest to, jak długo trwa leczenie ortodontyczne. To proces, którego okres może różnić się w zależności od wielu czynników, takich jak stopień skomplikowania przypadku, wybrana metoda oraz indywidualne cechy pacjenta. Standardowo całość może trwać od 18 miesięcy do 3 lat, choć w przypadkach wymagających skomplikowanych interwencji, by uzyskać trwałe efekty, trzeba wydłużyć leczenie.

Czy retencja zębów jest konieczna?

Kluczowym elementem, który ma decydujące znaczenie dla utrzymania efektów leczenia ortodontycznego, jest retencja. Jest to etap leczenia mający na celu zapobieganie niepożądanemu przemieszczaniu się uzębienia po zakończeniu aktywnej terapii. W tym celu stosuje się różnego rodzaju aparaty retencyjne, które mogą być zarówno stałe, jak i ruchome. Czas noszenia urządzenia jest ściśle indywidualny i może być zalecony przez ortodontę na kilka miesięcy, kilka lat, a nawet na całe życie, w zależności od specyfiki przypadku.

Leczenie ortodontyczne u osób w różnym wieku

Współczesna ortodoncja nie ogranicza się jedynie do leczenia dzieci i młodzieży. Coraz więcej dorosłych decyduje się na korektę swojego uśmiechu, co jest możliwe dzięki rozwojowi technologii i materiałów. Dlatego aparat ortodontyczny po 30, 40, 50 i 60 roku życia nie powinien nikogo dziwić. Jest to obecnie praktykowane i przynosi znakomite efekty. Warto jednak pamiętać, że w przypadku osób dorosłych, ze względu na wolniejszy proces przebudowy kości, cały proces może trwać dłużej niż u dzieci i wymagać współpracy z innymi specjalistami z zakresu periodontologii czy chirurgii szczękowej.

Efekty leczenia ortodontycznego

Prostsze zęby, poprawa zgryzu oraz estetyczny uśmiech to tylko niektóre z widocznych korzyści. Efekty leczenia ortodontycznego mogą być transformacyjne zarówno pod względem estetycznym, jak i funkcjonalnym. Poprawa funkcji zgryzu, łatwiejsze utrzymanie higieny jamy ustnej, zmniejszenie ryzyka problemów periodontologicznych i próchnicy, a także poprawa ogólnego samopoczucia i pewności siebie są równie ważne. Aby jednak efekty były trwałe, niezbędne jest przestrzeganie zaleceń ortodonty, w tym regularne noszenie aparatu retencyjnego i uczestnictwo w kontrolach po zakończeniu leczenia.

Ważność współpracy pacjenta z ortodontą

Sukces terapii w dużej mierze zależy od współpracy między pacjentem a ortodontą. Regularne wizyty kontrolne, przestrzeganie zaleceń dotyczących higieny jamy ustnej i noszenia aparatu retencyjnego, a także zgłaszanie wszelkich niepokojących zmian są kluczowe dla utrzymania efektów. Warto pamiętać, że leczenie ortodontyczne to inwestycja w zdrowie jamy ustnej na długie lata, a jego skuteczność zależy nie tylko od umiejętności ortodonty, ale również od zaangażowania pacjenta.

Leczenie ortodontyczne daje pacjentom szansę na uzyskanie zdrowego, funkcjonalnego i estetycznego uśmiechu. Mimo że jest to proces wymagający czasu i zaangażowania, efekty mogą być trwałe, pod warunkiem przestrzegania zaleceń ortodonty i regularnych wizyt kontrolnych. Warto podkreślić, że uzyskanie widocznych rezultatów jest możliwe i skuteczne w każdym wieku, a korzyści wykraczają poza aspekty estetyczne, przyczyniając się do poprawy ogólnego stanu zdrowia jamy ustnej i jakości życia. Dzięki nowoczesnym technologiom i indywidualnemu podejściu, ortodoncja stanowi dziedzinę, która nieustannie ewoluuje, oferując coraz to lepsze i trwalsze rozwiązania dla pacjentów szukających optymalnych sposobów na poprawę swojego uśmiechu.

31 stycznia 202423 kwietnia 2024

Na czym polega leczenie ortodontyczne nakładkami?

Gabinet Białystok

85 732 88 08

Gabinet Łomża

517 898 547

Na czym polega leczenie ortodontyczne nakładkami?

Jedną z nowocześniejszych metod leczenia ortodontycznego jest użycie przezroczystych nakładek na zęby, które umożliwiają korekcję wady bez potrzeby noszenia tradycyjnego aparatu. Oprócz skuteczności zapewniają także komfort i wygodę, ponieważ można je zdjąć przed posiłkiem lub higieną jamy ustnej. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat, zapoznaj się z informacjami podanymi w tym artykule.

Czym jest przezroczysty aparat ortodontyczny?

Leczenie aparatem nakładkowym opiera się na zastosowaniu przezroczystych alignerów, które wywierają nacisk na zęby, stopniowo korygując ich ustawienie. Urządzenie projektowane jest ze specjalnego tworzywa na podstawie skanu uzębienia pacjenta, dzięki czemu precyzyjnie wpasowuje się i poprawia krzywy zgryz. Te niemalże niewidoczne nakładki mogą często z powodzeniem zastępować tradycyjne aparaty ortodontyczne, ponieważ zapewniają taki sam efekt, przy jednocześnie większej dyskrecji i komforcie dla pacjenta. Dolegliwości bólowe, seplenienie i inne rodzaje dyskomfortu można jedynie odczuwać przez pierwsze 7 dni noszenia, jednak ustępują one w momencie przyzwyczajenia się do nakładek.

Jak wygląda leczenie aparatem nakładkowym?

Lekarz ortodonta rozpoczyna diagnostykę jamy ustnej i uzębienia. Na jej podstawie projektuje on spersonalizowane nakładki ortodontyczne na zęby, które nosi się przez większą część dnia i nocy (minimum 20-22 godzin na dobę), zdejmując jedynie do posiłków i higieny jamy ustnej. Mniej więcej co dwa tygodnie, należy je wymieniać na nowe, aby za każdym razem zbliżały zęby do ostatecznej pozycji. Przezroczysty aparat nakładkowy nosi się średnio 2-3 lata, jednak przy przestrzeganiu zaleceń może dać widoczny efekt już po 3-12 miesiącach. Po osiągnięciu prawidłowego ustawienia zębów następuje okres stabilizacji, polegający na noszeniu aparatu retencyjnego 2-3 dłużej niż trwający proces leczenia.

Nakładki ortodontyczne a tradycyjny aparat na zęby.

Wybór zależy od indywidualnych preferencji i czynników związanych z wadą zgryzu, oczekiwaniami pacjenta i dostępnym budżetem. Przezroczysty aparat ortodontyczny zapewnia dyskrecję i wygodę, co jest szczególnie ważne dla osób dorosłych. Można go również zdejmować, co ułatwia mycie zębów i pozwala zachować właściwą higienę jamy ustnej. Tradycyjne urządzenia do korekcji mogą być efektywniejsze przy skomplikowanych wadach, natomiast są bardziej widoczne.

Do pozostałych zalet można zaliczyć:

• szczególnie na początku leczenia, noszenie przezroczystych nakładek na zęby wymaga rzadszych wizyt u ortodonty, co pozwala zaoszczędzić czas i zminimalizować dyskomfort związany z regulacją aparatu,

• przy mniej skomplikowanych wadach, efekty leczenia aparatem nakładkowym mogą być widoczne już po kilku miesiącach,

• przezroczyste nakładki mogą być wygodniejsze, ponieważ standardowe aparaty na zęby składają się z metalowych drutów i ostrych elementów mogących podrażniać jamę ustną,

• w przeciwieństwie do tradycyjnych aparatów przezroczyste nakładki można łatwo zdejmować, co pozwala przyjmować posiłki bez ograniczeń,

• możliwość ich zdjęcia ułatwia mycie zębów i korzystanie z nici dentystycznych.

Dla kogo przeznaczone są przezroczyste nakładki na zęby?

Korzystać z nich mogą osoby borykające się ze stłoczonym uzębieniem, szparami między zębami, zgryzem krzyżowym, głębokim, otwartym, tyłozgryzem lub przodozgryzem. Przezroczyste nakładki na zęby można stosować zarówno u dorosłych, jak i nastolatków. Nie są jednak zalecane w przypadku bardziej skomplikowanych wad, wymagających m.in. leczenia chirurgicznego.

Ile kosztuje leczenie przezroczystym aparatem na zęby?

Ostateczna cena uzależniona jest od m.in. stopnia wady oraz stanu uzębienia. Więcej informacji poznasz kontaktując się z zespołem Ortho-Dent z Białegostoku.

16 stycznia 202423 kwietnia 2024

Interdyscyplinarne leczenie

Gabinet Białystok

85 732 88 08

Gabinet Łomża

517 898 547

Interdyscyplinarne leczenie

Interdyscyplinarne leczenie ma miejsce wtedy, gdy lekarz ortodonta za pomocą konwencjonalnych metod nie jest w stanie osiągnąć optymalnego wyniku, czyli prawidłowego zgryzu. Ortodonta współpracujący z chirurgiem szczękowo-twarzowym może wykonać operacje i zabiegi nie tylko poprawiające zgryz i funkcjonalność układu stomatognatycznego, lecz także pozytywnie wpływające na estetykę twarzy i fizjologię górnych dróg oddechowych.

Na czym polega interdyscyplinarne leczenie wad zgryzu?

Zgodnie z informacjami podanymi przez Narodowy Fundusz Zdrowia, aż 60% Polaków ma wady zgryzu. W wielu sytuacjach samo założenie aparatu ortodontycznego może być niewystarczające. Dlatego współpraca między ortodontą a chirurgiem szczękowo-twarzowym odgrywa kluczową rolę w leczeniu skomplikowanych przypadków stomatologicznych. Ci pierwsi zajmują się korektą nieprawidłowego ustawienia zębów dolnej i górnej szczęki względem siebie, podczas gdy ci drudzy skupiają się na chirurgicznym leczeniu problemów strukturalnych szczęki i żuchwy.

Współpraca między ortodontą a chirurgiem szczękowo-twarzowym rozpoczyna się od wspólnego przeanalizowania stanu pacjenta i zaplanowania leczenia, gdzie kluczowe jest odpowiednie przygotowanie zgryzu i układu zębów. Po tej fazie przystępuje się do korekty dysproporcji położenia lub wielkości kości szczęki górnej i dolnej (żuchwy) wykonywanej podczas operacji dwuszczękowej. Wykonanie zabiegu jest konieczne wtedy, kiedy wada pacjenta nie może zostać wyeliminowana tradycyjnymi metodami leczenia ortodontycznego. Dlatego alternatywą jest leczenie interdyscyplinarne, które poprawi zgryz oraz profil Pacjenta i pozwoli uniknąć wielu problemów zdrowotnych.

Osteotomia szczęki

To zabieg wykonywany z powodu wad kości szczęk. Objawiają się one dużym nosem, zapadnięciem okolicy podoczodołowej oraz niewielką wargą górną. Obecne są również nieprawidłowości w zgryzie, polegające na nieproporcjonalnym położeniu przednich zębów górnych w stosunku do dolnych. Osteotomia szczęki poprzedzana jest leczeniem ortodontycznym, które ma na celu uszeregować zęby dolne i górne w prawidłowy sposób. Sama operacja polega na przecięciu kości szczęki, przesunięciu jej do odpowiedniej pozycji i zespoleniu za pomocą tytanowych płytek i śrubek.

Osteotomia żuchwy

Patologie w budowie żuchwy mają wpływ na wygląd twarzy oraz funkcjonowanie aparatu mowy. Nieprawidłowości objawiają się ponad normalną wielkością dolnej części twarzy, wysuniętą do przodu brodą i brakiem styczności zębów górnych z dolnymi, które najczęściej są dodatkowo ustawione ku przodowi. Przeciwieństwem jest tzw. ptasi profil, czyli zbyt mała żuchwa, broda przesunięta w stronę szyi i zęby dolne umiejscowione znacznie z tyłu w stosunku do górnych. Z kolei wygląd twarzy objawia się dużym nosem i wysuniętą górną wargą. Pomocny może być zabieg osteotomii żuchwy, przy którym również wykonuje się procedurę osteosyntezy.

Rekonstrukcja zgryzu

Dolegliwości mięśni żujących, trzaski podczas poruszania żuchwą, bóle głowy, szyi oraz karku. To objawy świadczące o nieprawidłowym ustawieniu względem siebie zębów dolnej i górnej szczęki. Nieleczone mogą nieść za sobą przykre konsekwencje, dlatego by im zapobiec, konieczne może być przeprowadzenie rekonstrukcji zgryzu, również w podejściu interdyscyplinarnym. Dzięki współpracy chirurga szczękowego z ortodontą zostanie przywrócona prawidłowa relacja między górnym a dolnym łukiem zębowym, co poprawi wygląd twarzy i ułatwi higienę jamy ustnej. Zabieg może też poprawić komfort podczas mówienia i przeżuwania pokarmów.

Dlaczego warto zdecydować się na rekonstrukcję zgryzu i osteotomię dwuszczękową?

Nieprawidłowe proporcje i zaburzona estetyka twarzy mogą negatywnie wpływać na samoocenę pacjenta. Poprawnie przeprowadzone osteotomia żuchwy i szczęki oraz rekonstrukcja zgryzu mogą przywrócić symetryczną pracę stawów skroniowo-żuchwowych, ułatwić przeżuwanie i oddychanie, a także polepszyć naszą samoocenę. Powyższe operacje wykonuje się w znieczuleniu ogólnym w warunkach szpitalnych.

19 grudnia 202323 kwietnia 2024

Zęby nadliczbowe i inne nieprawidłowości zębowe

Gabinet Białystok

85 732 88 08

Gabinet Łomża

517 898 547

Zęby nadliczbowe i inne nieprawidłowości zębowe

Wady związane z uzębieniem mogą generować szereg zaburzeń i wymagać interdyscyplinarnego postępowania terapeutycznego. Czym jest hiperdoncja oraz inne nieprawidłowości zębowe? Czy wymagają one szczególnego postępowania? W jakich miejscach w jamie ustnej najczęściej występują? W tym artykule przygotowaliśmy odpowiedzi na te najczęściej pojawiające się pytania.

Hiperdoncja – czym jest?

Objawem hiperdoncji jest ponadnormalna liczba zębów w jamie ustnej, przekraczająca u dorosłych i dzieci odpowiednio liczbę 32 i 20. Zęby nadliczbowe mogą pojawiać się najczęściej pojedynczo lub w

parze, rzadziej w większej grupie. Dodatkowe twory zębowe przeważnie usuwa się, ponieważ ze względu na nieprawidłowość budowy i położenia nie pełnią swojej funkcji i stanowią przeszkodę w wyrzynaniu się i ustawieniu pozostałych zębów.

Nadliczbowość pojawia się zazwyczaj wraz z wadami wrodzonymi – m.in. zespołem Gardnera, Marfana, Ehlersa-Danlosa lub dysplazją obojczykowo-czaszkową. Z kolei za powstawanie anomalii ma odpowiadać nadaktywność lub przedłużona czynność listewki zębowej, podział zawiązków zębowych, a także czynniki genetyczne. Hiperdoncja może też występować rodzinnie – nawet kilkukrotnie częściej w przypadku dzieci, u których rodzice mieli wcześniej stwierdzoną wadę. Co ciekawe, dodatkowe uzębienie może zostać wykorzystane jako materiał do autotransplantacji.

Mesiodens

Charakterystycznym przykładem zębów nadliczbowych jest mesiodens, ząb występujący między górnymi bądź dolnymi jedynkami. Najczęściej przybiera on formę:

• stożkowatą,

• guzkowatą,

• trzonowcowatą,

• przypominającą wygląd siekacza przyśrodkowego.

Pomijając powyższe kształty, mesiodens nie ma szczególnie zaburzonej struktury. Miazga funkcjonuje w ten sam sposób, co w zębach prawidłowych, szkliwo ma naturalny kolor. Jednak dodatkowy ząb może być powodem tłoczenia, przemieszczania się, opóźniania lub całkowitego zatrzymania zębów prawidłowych. Może też skutkować pojawieniem się diastemy rzekomej, resorpcją korzeni oraz powstawaniem torbieli w szczęce. Mesiodens może zostać wykryty dzięki zdjęciom rentgenowskim, które powinny poprzedzać leczenie ortodontyczne. Dopiero wtedy wdraża się odpowiednie kroki.

Zęby dwoiste

Cechują się one znacznie szerszą koroną zęba, gdzie pośrodku można zauważyć niewielką bruzdę. Zęby dwoiste mają jeden korzeń, natomiast korona jest już podwójna, co jest problemem nie tylko estetycznym, ale również zdrowotnym. W przypadku tej anomalii istnieje większe ryzyko rozwinięcia się próchnicy, wad ortodontycznych i chorób przyzębia. Wada jest szczególnym zagrożeniem dla młodszych dzieci, ponieważ może ona zakłócać proces ząbkowania.

Anomalie występujące przy zębach dwoistych

Wszystkie z nich różnią się procesem powstawania oraz wyglądem. Należy wiedzieć, że zęby dwoiste to pojęcie dotyczące pewnej grupy nieprawidłowości. Jedną z nich są zęby zlane, będące efektem połączenia się minimum dwóch zawiązków, co ma miejsce w przypadku, gdy korony nie są jeszcze zmineralizowane. Jeżeli anomalia występuje u dzieci z uzębieniem mlecznym, nie wpływa ona negatywnie na rozwój uzębienia i nie zwiększa ryzyka wad zgryzu, najczęściej pozostawia się ją jedynie do obserwacji. Jeżeli jednak korzenie zębów zlanych w pełni się rozwiną w uzębieniu stałym, należy podjąć odpowiednie kroki.

27 września 202325 kwietnia 2024

Pielęgnacja jamy ustnej noworodka, niemowlaka, małych dzieci

Gabinet Białystok

85 732 88 08

Gabinet Łomża

517 898 547

Pielęgnacja jamy ustnej noworodka, niemowlaka, małych dzieci

Higiena wałów dziąsłowych, a następnie zębów mlecznych powinna zacząć się już od pierwszych dni życia maluszka. Jest to dla Ciebie spore zaskoczenie? Jeśli tak, to w tym artykule dowiesz się jak wygląda poprawna pielęgnacja jamy ustnej noworodka, niemowlaka i małego dziecka. Zapraszamy do dalszej lektury!

Pielęgnacja jamy ustnej noworodka (0 — 6 miesięcy)

Zawiązki zębów mlecznych tworzą się w dziąsłach niemowlęcia już w okolicy 4 miesiąca ciąży. Nie oznacza to zatem, że noworodek, pomimo że rodzi się bez zębów, w ogóle ich nie ma. Dlatego o higienę jamy ustnej powinieneś zadbać w ciągu pierwszych dni życia dziecka. Jeżeli maluszek nie ma jeszcze widocznego uzębienia, ostrożnie czyść jego dziąsła, codziennie i po każdym karmieniu. Do tego możesz użyć wilgotnej gazy lub specjalnych chusteczek. Pielęgnację powtarzaj do momentu wyrżnięcia się pierwszych zębów noworodka.

Dlaczego pielęgnacja wałów dziąsłowych noworodka jest tak ważna? Ponieważ mleko zarówno mamy, jak i modyfikowane zawiera cukry, których obecność w jamie ustnej może być przyczyną tworzenia się środowiska predysponującego w przyszłości do rozwoju próchnicy. Obecność cukrów może również prowadzić do zmian w

obrębie śluzówki, czyli powstania pleśniawek mających podłoże grzybicze. Dlatego pamiętaj o pielęgnacji po każdym spożyciu mleka przez Twojego noworodka.

Pielęgnacja jamy ustnej niemowlaka (6 – 24 miesięcy)

Kiedy Twoje dziecko już trochę podrośnie i pojawi się u niego pierwszy ząbek, pielęgnację dziąseł możesz urozmaicić stosowaniem szczoteczki bez użycia pasty. Dopiero w momencie, gdy niemowlak nauczy się pluć i jego zęby mleczne zaczną się powoli wyrzynać, co ma miejsce między 6 a 11 miesiącem życia, zaopatrz się w odpowiednią pastę z fluorem.

Wybierając pastę, pamiętaj o zachowaniu bezpieczeństwa, gdyż zawarty w niej fluor nie może przekraczać 1000 ppm. Ważna jest też wielkość wyciskanego środka do pielęgnacji jamy ustnej, która powinna być porównywalna do ziarenka ryżu. Kupując szczoteczkę, dla swojego niemowlaka, zadbaj o to, by:

• część myjąca była pokryta miękkim, najlepiej nylonowym włosiem,

• trzonek był poręczny i stworzony z naturalnych materiałów,

• szczoteczka miała jak najmniejsze wymiary, gdyż jama ustna niemowlaka jest mniejsza niż u dorosłych, dzięki temu myjąc zęby dziecka, unikniesz potencjalnych urazów i podrażnień.

Pielęgnacja jamy ustnej małych dzieci (od 2-óch lat)

Pociechy w wieku 2 — 3 lat umieją wypluwać nadmiar pasty. Dlatego, pielęgnując jamę ustną małych dzieci, możesz zwiększyć ilość pasty nakładanej na szczoteczkę — z wielkości ziarenka ryżu, do ziarenka grochu.

Pamiętaj, że od najmłodszych lat warto uczyć się zdrowych nawyków, dlatego zachęcaj swojego malucha do regularnego szczotkowania. Możesz to robić towarzysząc mu podczas mycia zębów. Dzięki temu upewnisz się, czy Twoja pociecha nie pominęła żadnych ważnych miejsc w jamie ustnej.

Wykorzystaj też ten czas, by nauczyć dziecko techniki pielęgnacji zębów, aby mogło o nie dbać samodzielnie, gdy będzie gotowe.

Pielęgnacja jamy ustnej małych dzieci (od 2-óch lat)

Jeśli chodzi o niezdrowe nawyki, oducz dziecko korzystania ze smoczka i butelki po drugim roku życia, gdyż może to negatywnie wpłynąć na rozwój zgryzu i zębów. Pamiętaj też, by nie uczyć swojej pociechy nadmiernego sięgania po słodycze i napoje gazowane. Natomiast jak najczęściej zachęcaj go do jedzenia zdrowych przekąsek, takich jak owoce i warzywa. Jako rodzic, jesteś przykładem dla swojej pociechy, dlatego nie zapomnij o powyższych wskazówkach.

Najważniejsze są jednak regularne konsultacje z dentystą. Swoją pierwszą wizytę — tzw. adaptacyjną dziecko powinno mieć już w pierwszym roku życia lub wcześniej, jeśli pojawią się pierwsze ząbki. W późniejszym wieku wsparcie specjalisty też jest ważne, gdyż regularne wizyty pomogą w monitorowaniu zdrowia jamy ustnej. Jeśli jesteś z Łomży lub Białegostoku, polecamy Ci skorzystać z usług przychodni stomatologicznej Ortho-Dent.

24 sierpnia 202323 kwietnia 2024

Pasty do zębów z fluorem – wszystko co musisz wiedzieć

Gabinet Białystok

85 732 88 08

Gabinet Łomża

517 898 547

Pasty do zębów z fluorem – wszystko co musisz wiedzieć

Regularna pielęgnacja zębów i dziąseł to kluczowy element zdrowej jamy ustnej. Pasty do zębów z fluorem, szczoteczki i dodatkowe przybory odgrywają istotną rolę w zapobieganiu próchnicy, chorobom przyzębia i utrzymaniu świeżego oddechu. Dlatego w tym artykule przyjrzymy się podziałowi, rodzajom i zastosowaniu owych produktów dentystycznych. Na co warto zwrócić uwagę?

Podział past do zębów

Na przestrzeni lat skład past do zębów ulegał licznym modyfikacjom, jednak najważniejszą zmianą był dodatek fluoru, który do dzisiaj odgrywa istotną rolę w walce z próchnicą. Jego działanie polega na wbudowaniu się w strukturę szkliwa, co zwiększa odporność zębów na działanie kwasów wytwarzanych przez bakterie. Oczywiście stężenie fluoru powinno różnić się w zależności od tego, dla kogo przeznaczona jest pasta:

• Dla dorosłych — ryzyko próchnicy wzrasta wraz z wiekiem, dlatego osobom dorosłym zaleca się stosowanie pasty o większym poziomie fluoru, wynoszącym nawet 1450 ppmF.

• Dla dzieci — obecne badania nad fluorem wykazały, że w tym przypadku optymalne jest stosowanie pasty o zawartości 500 ppmF w mniejszej jej ilości. Kiedy dzieci nieco podrosną, czyli w momencie, gdy w ich jamie ustnej zaczną pojawiać się pierwsze zęby stałe, wskazane jest korzystanie z pasty o zawartości 1450 ppmF.

Zastosowanie – dla kogo pasta z fluorem?

Pasty do zębów z fluorem mają na celu zapobiegać rozwojowi próchnicy poprzez mineralizację szkliwa i wzmacnianie zębów. Mają w ten sposób ograniczać aktywność bakterii w jamie ustnej, a także redukować ryzyko powstawania kamienia nazębnego. Efektem regularnego stosowania pasty z fluorem jest także świeży oddech, dzięki usuwaniu bakterii odpowiedzialnych za nieprzyjemny zapach. Ciekawostką jest fakt, że palaczom zaleca się stosowanie past z fluorem naprzemiennie z podobnym wyrobem dentystycznym, który zawiera środki ścierne. Należy pamiętać, że kluczowy jest również wybór odpowiedniej szczoteczki.

Rodzaje szczotek do zębów

Na rynku dostępne są różnorodne modele, wśród których najpopularniejsze są:

• Szczoteczki manualne – to wersja tradycyjna, wybierana na podstawie miękkości włosia i kształtu główki, które użytkownik może dostosować do własnych preferencji i rodzaju uzębienia.

• Szczoteczki elektryczne – ich sposób działania polega na ruchach oscylacyjno-rotacyjnych lub wibracyjnych, co pomaga dokładniej usunąć osad i płytkę nazębną.

• Szczoteczki soniczne – ten model jest najbardziej delikatny i bezpieczny dla szkliwa i dziąseł. Co więcej, czas działania szczoteczek sonicznych często podzielonyjest na 4, 30-sekundowe etapy o łącznym czasie 2 minut, co jest niezwykle wygodnym rozwiązaniem.

Wybór rodzaju szczoteczki do zębów jest kwestią indywidualną. Dentyści zalecają również wybór dodatkowych przyborów, które mogą uzupełnić codzienną pielęgnację jamy ustnej.

Akcesoria do pielęgnacji jamy ustne

Stosowanie samej pasty do zębów przy dobrze dobranej szczoteczce może być niewystarczające, dlatego należy przyjrzeć się dodatkowym akcesoriom do higieny jamy ustnej. Najczęściej wybierane są:

• Nici dentystyczne — usuwają resztki pokarmowe z powierzchni stycznych zębów.

• Irygatory – to niewielkie urządzenia wytwarzające strumień wody pod ciśnieniem, który podobnie jak nici dentystyczne, pomaga usuwać resztki pokarmowe z trudno dostępnych miejsc. Zakup irygatora jest dobrym rozwiązaniem dla osób, które mają duże stłoczenia zębów lub korzystanie z nici powoduje u nich dyskomfort.

• Płyny do płukania jamy ustnej – to dodatek do pielęgnacji, który pomaga w usuwaniu bakterii i szybkim odświeżeniu oddechu. Szczególnie zalecany jest osobom, które noszą aparaty ortodontyczne, protezy, implanty.

Podsumowując, odpowiednio dobrane pasty do zębów z fluorem, szczoteczki i dodatkowe przybory stanowią kompleksowe akcesoria do utrzymania zdrowia jamy ustnej. Warto też pamiętać o regularnych wizytach w wybranej placówce stomatologicznej, gdzie uzyskamy profesjonalne wsparcie i niezbędne wskazówki dotyczące codziennej pielęgnacji.

25 lipca 202323 kwietnia 2024

Wybielanie zębów

Gabinet Białystok

85 732 88 08

Gabinet Łomża

517 898 547

Wybielanie zębów

Śnieżnobiały uśmiech to marzenie wielu osób. Popularnym sposobem uzyskania takiego efektu jest profesjonalne wybielanie zębów, które wykonuje się w gabinetach stomatologicznych. Lekarz stomatolog nakłada na zęby specjalny żel wybielający, który aktywuje się poprzez naświetlenie lampą. Przed zabiegiem należy dopilnować kilku rzeczy. Po pierwsze, wywiadu z lekarzem stomatologiem, po drugie, badania, podczas którego dochodzi do oceny stanu zdrowia jamy ustnej i po trzecie higienizacji zębów, czyli skalingu i piaskowania.

Na czym polega wybielanie zębów?

Częstym problemem estetycznym pacjentów jest kolor zębów, a do jego poprawy konieczne jest zastosowanie środków wybielających o działaniu utleniającym. Proces chemiczny polega na rozpadzie nadtlenku wodoru oraz penetracji wolnych rodników do szkliwa i wnętrza przebarwionej zębiny. Następnie dochodzi do utleniania przebarwień, co prowadzi do zmiany ciemniejszego odcienia na jaśniejszy bez osłabiania struktury twardych tkanek zębów — o ile zabieg ściśle kontroluje lekarz stomatolog.

Najczęściej wykorzystywaną metodą zapewniającą skuteczne wybielanie zębów jest zastosowanie specjalnego żelu i aktywowanie go źródłem światła, np. profesjonalną lampą LED, halogenową czy laserem. Cały proces odbywa się w gabinecie stomatologicznym i trwa mniej więcej godzinę, a w tym czasie zęby wybielane są nawet o kilka odcieni w skali VITA, co daje nam natychmiastowy efekt. Należy jednak wiedzieć, że uwalniające się składniki wybielają zęby przez następne tygodnie i kolor może się jeszcze zmieniać.

Przyczyny powstawania przebarwień

Przebarwienia na zębach mają wiele przyczyn. Wliczają się do nich niektóre choroby czy zaburzenia hormonalne, a także substancje barwiące znajdujące się w jedzeniu czy napojach. Jednak do najczęstszych czynników zaliczamy przede wszystkim palenie tytoniu i nieprawidłową higienę jamy ustnej. Co ciekawe, przyczyną przebarwień są również czynniki genetyczne, które wpływają na grubość i naturalny odcień szkliwa i zębiny.

Przeciwwskazania do wybielania zębów

W niektórych przypadkach wybielanie zębów jest niewskazane bądź nawet niemożliwe. Do najczęstszych przeciwwskazań zaliczamy:

• uszkodzenia mechaniczne zębów,

• choroby przyzębia,

• próchnicę,

• stan zapalany dziąseł.

Co przed zabiegiem?

O ile to możliwe, powyższe przeciwwskazania należy wyeliminować. Dlaczego jest to tak ważne? Ponieważ jeśli którykolwiek składnik (np. żel rozjaśniający) użyty podczas zabiegu przeniknie w głąb zęba — czy to poprzez ubytek, czy nieszczelne wypełnienie — wywoła on silny ból i zwiększy nadwrażliwość. Dlatego przed kuracją istotny jest wywiad początkowy i ocena stanu jamy ustnej, które przeprowadza lekarz stomatolog.

Przed rozpoczęciem wybielania zębów wykonuje się higienizację, czyli skaling i piaskowanie. To zabiegi, które mają na celu usunąć osad nazębny i kamień, których obecność w jamie ustnej uniemożliwi równe rozjaśnienie płytki. Higienizację wykonuje się najczęściej kilka dni przed kuracją wybielającą.

Zalecenia po wybielaniu

Efekt usuwania przebarwień będzie zależny od użytej metody wybielania, higieny jamy ustnej czy zmiany nawyków żywieniowych. Dlatego by jak najdłużej podtrzymać uzyskany odcień, należy przez 2 tygodnie zaprzestać picia kawy, herbaty, czerwonego wina i słodkich, kolorowych napojów. Należy przejść na tzw. białą dietę, która polega na spożywaniu jedzenia bez barwników. Warto również wiedzieć, że po zabiegu może pojawić się przejściowa nadwrażliwość zębów, dlatego zminimalizujmy spożycie zimnych, gorących i kwaśnych napojów. W miarę możliwości całkowicie wyeliminujmy też palenie tytoniu.

Jeśli jesteś z okolic Łomży i Białegostoku i chcesz cieszyć się białym uśmiechem, to polecamy Ci gabinety stomatologiczne Ortho-Dent, w których przeprowadza się m.in. zabieg usuwania przebarwień. W tym celu doświadczeni lekarze stomatolodzy wykorzystują profesjonalną lampę, dzięki której cały proces jest zarówno komfortowy dla pacjenta, jak i skuteczny w przywracaniu naturalnej bieli szkliwa.

10 lipca 202323 kwietnia 2024

Bruksizm — etiologia, leczenie

Gabinet Białystok

85 732 88 08

Gabinet Łomża

517 898 547

Bruksizm — etiologia, leczenie

Wśród wielu zaburzeń układu stomatognatycznego jest bruksizm. Objawia się on wyAAjątkowo częstym zgrzytaniem zębami, wywołanym przez nadpobudliwą czynność mięśni żwaczy.

Jaka jest etiologia tej dolegliwości? Jak wygląda proces leczenia? Czy możliwe jest całkowite wyleczenie bruksizmu?

Na przestrzeni lat teorie dotyczące etiologii bruksizmu zmieniały się wielokrotnie. Pierwsze z nich mówiły, że nieświadome zgrzytanie i zaciskanie zębów ma podłoże ewolucyjne- konieczność zachowania ich ostrości. Kolejne wspominały, że ten zły nawyk powiązany jest z nieprawidłowym zgryzem. Jednak najnowsze teorie łączą bruksizm z czynnikami psychogennymi, które wpływają na nasz układ nerwowy, co jest powszechnie uznane wśród wielu specjalistów. Stwierdzili oni, że dolegliwość ta jest związana ze stale utrzymującym się stresem.

Współczesne badania wykazały, że osoby borykające się z bruksizmem mają ponadnormalny poziom katecholaminy w moczu – czyli neuroprzekaźników składających się z adrenaliny, noradrenaliny i dopaminy. Potwierdza to związek pomiędzy stresem a patologicznym zgrzytaniem zębami. Do czynników ryzyka wpływających na układ nerwowy należy dodać zakłócenia w ilości neuroprzekaźników, palenie papierosów, częste spożywanie alkoholu, zażywanie narkotyków oraz choroby układu oddechowego wpływające na jakość snu – m.in. bezdech senny. Dodatkowo niektóre formy stresu i niepokoju objawiają się poprzez język ciała i mowę — najczęściej poprzez bełkot i dławienie się.

Objawy bruksizmu

Każde schorzenie należy wcześnie zidentyfikować, ponieważ jest to kluczowe w celu wyleczenia wady. Niestety bruksizm ciężko jest wykryć podczas rutynowego badania – rozpoznanie jest możliwe dopiero w przypadku uzyskania pełnego obrazu klinicznego w jamie ustnej i poza nią. Dotyczy to w szczególności:

• ubytków klinowych,

• pęknięć i uszkodzeń szkliwa,

• utraty wypełnień

• patologicznego starcia zębów,

• bólów karku,

• bólów pleców,

• bólów barków,

• bólów szczęki,

• bólów głowy,

• krwawienia dziąseł.

Powyższe objawy nie zawsze muszą łączyć się z bruksizmem. Reakcja na stres w formie nie do końca świadomego zaciskania zębów występuje u znacznej ilości zarówno dorosłych, jak i dzieci. Jednak nie każde zaciskanie będzie zatem równoznaczne z tą dolegliwością. Dlatego kluczowe są relacje drugiej osoby, czyli czy zaobserwowała ona u partnera dźwięki związane ze zgrzytaniem lub zaciskaniem zębów, nagłe przebudzanie się w nocy lub sygnały świadczące o problemach mięśniowych i psychologicznych. Te mogą być spowodowane np. nadmiernym żuciem gumy, co powoduje niepotrzebne napięcia mięśni w okolicy szyi, karku oraz twarzy. Wtedy specjalista będzie miał pewność, że ma do czynienia z bruksizmem — dzięki temu będzie mógł podjąć odpowiednie kroki.

Leczenie i metody zapobiegawcze

Łagodzeniem bruksizmu zajmuje się częściowo lekarz stomatolog, który dzięki pełnemu obrazowi klinicznemu wraz z relacjami bliskiej osoby pacjenta może podjąć optymalne rozwiązania. Pierwszym krokiem jest wyeliminowanie napięcia i dolegliwości bólowych. W tym celu najczęściej stosuje się szynę relaksacyjną bądź repozycyjną, która chroni przed nieświadomym zaciskaniem i zgrzytaniem zębów, co prowadzi do ich zniszczenia. Należy jednak pamiętać, że szyna ma jedynie działanie zapobiegawcze. Jako że przyczyną dolegliwości najczęściej jest stres i spięcie mięśniowe, to w leczeniu największe znaczenie ma poprawna relaksacja.

Ważne, by forma odprężenia była dopasowana indywidualnie. Dla jednych może to być aktywność fizyczna, czyli spacery czy bieganie. Z kolei dla drugich czytanie książek lub słuchanie muzyki. Istotne jest znalezienie takich sposobów, które pomogą nam skutecznie rozładować stres, a nie go kumulować. Najważniejsza jest zawsze wizyta u specjalisty, który pomoże nam dobrać zabieg redukujący napięcie mięśni, co przywróci prawidłową pracę stawów skroniowo-żuchwowych. Dlatego należy podkreślić o bardzo ważnej i ciągłej współpracy z fizjoterapeutą . Bez regularnych wizyt i rehabilitacji leczenie bruksizmu może być niemożliwe. W bardzo trudnych przypadkach zalecana jest współpraca z psychologiem/psychiatrą.

29 maja 202322 kwietnia 2024

Objawy nieprawidłowego rozwoju twarzy u dzieci

Gabinet Białystok

85 732 88 08

Gabinet Łomża

517 898 547

Objawy nieprawidłowego rozwoju twarzy u dzieci

Prawdą jest, że lepiej zapobiegać niż leczyć, co szczególnie tyczy się naszych pociech i ich rozwoju. Z drugiej strony niektóre domniemane wady są mile widziane np. szpary między zębami u 5 oraz 6 latków. Oczywiście na większość nieprawidłowości rodzice muszą szczególnie zwracać uwagę, dlatego w dzisiejszym wpisie dokładnie wyjaśnimy, jakie są objawy nieprawidłowego rozwoju twarzy u dzieci — oto 5 najczęstszych sygnałów.

Szpary między zębami mlecznymi

Zacznijmy od najczęstszego, wydawałoby się problemu, który bardzo często wprawia rodziców w zmieszanie. Problemem, a raczej pożądanym zjawiskiem są przerwy między zębami. Dlaczego pożądanym? Ponieważ szpary pomiędzy mleczakami powinny pojawić się u każdego 5 czy 6-latka – to sygnał, że żuchwa oraz szczęka rozwijają się prawidłowo, czyli poszerzają się tym, samym zapewniając miejsce dla zębów stałych, które są większe niż mleczne. Jeżeli więc rodzice widzą, że zęby ich kilkulatka nie są ustawione w szeregu, jedne obok drugich, to nie ma powodu do niepokoju.

Stłoczenie pierwszych zębów stałych

Zgodnie z powyższym, pierwsze zęby stałe powinny mieć dostatecznie dużo miejsca na wyrżnięcie się. Niestety, jeśli w łuku zębowym jest zbyt “ciasno”, to zęby mogą rosnąć krzywo, a wtedy, jest to sygnał, że twarz naszego dziecka rozwija się nieprawidłowo. W takiej sytuacji pomocy należy szukać już tylko u ortodonty, gdyż na wczesnym etapie specjalista może nie tylko wyprostować wyrośnięte zęby dziecka, ale też zapewnić odpowiednią ilość miejsca dla tych przyszłych. Tutaj przestrzegamy, by rodzice regularnie starali się wypatrywać pierwszych nieprawidłowości w jamie ustnej swojej pociechy, bo ich wczesne wykrycie zapobiegnie problemom z rozwojem szczęki i żuchwy — dzięki temu rozwój, a w efekcie estetyka twarzy dziecka, pozostaną nienaruszone.

Nadmierny wzrost żuchwy

Zawsze istnieje druga strona medalu, gdyż ponad normalny rozwój brody też nie jest wskazany. Może on świadczyć o nieprawidłowościach, które mogą skutkować przodozgryzem, czyli wadą polegającą na zbyt wysuniętej żuchwie względem szczęki. W takiej sytuacji dziecko może nadmiernie poruszać żuchwą, bo nie potrafi dobrze jej dopasować do zbyt małej szczęki. Pamiętajmy, że z racji na rozwój, dziecko jest szczególnie narażone na wszelkie odchylenia, dlatego uwydatniona bródka może rosnąć niesymetrycznie, co prowadzi do zgryzu krzyżowego, czyli wady zgryzu polegającej na zachodzeniu zębów dolnych na górne. I w tym przypadku wada musi być jak najszybciej skorygowana, by zapobiec zaburzeniom w wyglądzie dziecka.

Otwarte usta

Innym problemem są stale uchylone usta, niezależnie od czynności, które wykonuje dziecko czy pory dnia. Nie jest to wynik rozkojarzenia, a sygnał, że jego jama ustna rozwija się nieprawidłowo. W efekcie język dziecka opada na dno jamy ustnej, zamiast utrzymywać się w okolicy podniebienia, co może prowadzić do zmian twarzy dziecka oraz zwężania się szczęki. Aby zapobiec problemom, rodzice powinni zachęcać swoją pociechę do zamykania ust. Pomocne może być też wzmocnienie mięśni jamy ustnej poprzez wprowadzenie do codziennej diety dziecka większej ilości warzyw i owoców, najlepiej twardych i nierozdrobnionych — mile widziane są jabłka, morele oraz marchwie.

Oddychanie przez usta

Alergie, często zatkany nos czy infekcje mogą skutkować problemami z oddychaniem i utrwalania się złych nawyków. Najczęstszym z nich jest oddychanie przez usta, co również prowadzi do nieprawidłowego rozwoju i postawy jamy ustnej, a w efekcie do wąskich dróg oddechowych, szczęki oraz żuchwy, przez które dziecko będzie borykać się ze złym zgryzem i problemami z oddychaniem. Po pewnym czasie, do problemów może dojść nieprawidłowa postawa ciała, ponieważ dziecko pragnąc ułatwić sobie oddychanie, będzie odchylać głowę do tyłu. Skutkiem tego może być ból karku, szyi oraz lordoza, czyli patologiczne wygięcie kręgosłupa. Rodziców ponownie zachęcamy do wnikliwej obserwacji własnego dziecka – w przypadku pojawienia się problemów, niezbędna może być ponowna nauka prawidłowego oddychania.